Als kind voelde ik me anders vanwege mijn voelsprieten en daardoor eenzaam. Zo ook mijn omgeving vond mij anders kwam ik als volwassene achter. Ik onderdrukte delen van mijzelf, omwille van het erbij horen en het contact met mensen te behouden. Het onderdrukken van mijzelf resulteerde in lichamelijke klachten, vermoeidheidsklachten en een laag zelfbeeld. Ik zocht hulp in de reguliere zorg, maar ik miste de aansluiting. Ik werd mijn eigen therapeut bedacht ik en verslond zelfhulpboeken en -cursussen. Ondertussen volgde ik mijn hart en werd ambulant hulpverlener in de reguliere zorg, waar ik gelijkgestemden tegenkwam.

'Ik wilde het anders doen voor de mensen die tegen hetzelfde aan liepen als ik.Wél maatwerk bieden.'

Het starten van een eigen praktijk werd al snel een droom want ik voelde mij niet thuis in de grootschaligheid en de gedachtegoed van de reguliere zorg. Ik was vastberaden deze te veranderen maar hierbinnen werkzaam blijven resulteerde in een burn-out. Een cadeau, zo ondervond ik al snel. Ik kreeg therapie van een zelfstandige psycholoog met een eigen praktijk. Dit was precies waar ik naar op zoek was. Door mijn emoties te uiten en los te laten én inzicht te krijgen in mijzelf voelde me in nog geen 10 dagen weer mezelf. Wauw, kan het zo snel gaan en zo 'simpel' zijn?

Inmiddels heb ik een praktijk in Luttenberg, waar ik mensen help die (onbewust) hun talent hebben gemaakt van hetgeen zij al die tijd hebben onderdrukt. Het beeld wat zij van zichzelf hadden veranderd en ze beginnen zichzelf goed aan te voelen. Ze staan in contact met hun (basis)behoeftes, gevoelens, lichaam en grenzen, waardoor ze richting kunnen geven aan hun leven.

Nu fungeer ik regelmatig als brug tussen de reguliere en alternatieve zorg.